DE GALVANO In de jaren twintig werkt Moz als leerling-galvaniseur bij de oude Van Herwaerd als leerling-galvaniseur. De zoon neemt de directietaken van zijn vader over. Moz is echter de enige die iets afweet van het galvaniseren. Moz lijkt een machteloos persoon. Maar schijn bedriegt, want wat gebeurt er precies op de dag als de commissaris van toezicht zich aan hem opdringt? Hoe komt die man in het zure etsbad terecht, was dit een ongeluk? Op een dag wordt bekend dat de Duitsers de fabriek willen overnemen. Van Herwaerd jr. vraagt aan Moz of hij het aan zijn collega’s wil vertellen. Deze voelen zich nu in de steek gelaten en verraden. Als de Duitsers komen, leidt Moz deze rond. Maar hij laat Van Herwaerd jr. met zijn zogenaamde kennis zelf cyanide in het zuurbad gieten, en gaat naar huis. Zijn vrouw Emma sterft al op jonge leeftijd. Een erg aangrijpend en mooi geschreven stukje uit het boek wil ik citeren. Emma zegt dit twee maanden voor haar dood.
Stijn van der Loo (1963) studeerde schoolmuziek aan het Utrechts conservatorium. Hij doceerde, zong, schreef tekst en muziek, toerde jarenlang langs theaters in binnen- en buitenland en trad op voor radio en tv. Eerst met Intermezzo, waarmee hij enige prijzen won, zoals de Zilveren Harp van Conamus, en later solo. Tegenwoordig leidt hij Studio BBH, een muziek- en videostudio in Amsterdam, en produceert eigen voorstellingen en cd's. Daarnaast is hij adviseur van de provincie Brabant voor de programmering van muziekvoorstellingen voor kinderen en jongeren.
De Galvano is een prachtig boek en het is zeker een aanrader. De auteur heeft muziek gestudeerd en soms merk je dat zelfs aan zijn schrijfstijl. Het lijkt wel of de zinnen ritme hebben, in een woord prachtig! Titel : De Galvano
|